Gdy w wielkim słoju na parapecie zaczynają „mrugać” ogórki małosolne, to znak, że lato rozpoczęło się już na dobre. Mało co może się równać z ich smakiem!
Żadne ogórki sklepowe, nawet te z beczki w osiedlowym warzywniaku, nie będą tak pyszne jak domowe. Rzecz w przyprawach, a więc głównie czosnku, chrzanie i koprze. Nie powinno się ich żałować, co niestety jest na porządku dziennym w produkcji przemysłowej. Dlatego ogórki najlepiej zrobić samemu. To bardzo proste i daje frajdy, gdy z każdym dniem zaczynają smakować inaczej. Żeby wszytko dobrze się udało, pamiętajcie o złotej proporcji:
Na każdy litr wody przypada czubata łyżka soli
Jeszcze kilka rad:
- Najlepsze ogórki do kiszenia to te z własnego ogródka. Jeśli nie macie, odczekajcie chwilę, zanim pierwsze pojawiają się w handlu. Raz, że drogie, dwa, że mogą być przenawożone. Potem kiście ile fabryka dała!
- Dobre ogórki do kiszenia to te od małych do średnich. Powinny być twarde i bez zmarszczek na skórce.
- Odwieczny bój toczy się o wodę do kiszenia. Ma być przegotowana czy nie? Solankę zawsze robimy z wody świeżej, prosto z kranu, i ogórki wychodzą doskonałe. Także przegotowywanie możecie sobie darować.
- Do kiszenia używamy naczyń szklanych bądź kamionki. Broń boże nie plastikowych!
Tak zrób: Ogórki (1,5 kg) umyj. Przepłucz też koper (średni pęczek) oraz liście i korzeń chrzanu – około 15-20 cm kawałek. Dwie główki czosnku bez obierania przekrój w poprzek. W 1,5-2 litrów wody rozpuść sól zgodnie z podaną powyżej proporcją. W naczyniu układaj ciasno naprzemiennie wszystkie składniki, zalej solanką, przykryj i odstaw. Niektórzy dodają też liść dębu, liście porzeczki, liście laurowe, ziele angielskie, gorczycę lub pieprz. Jeśli lubicie, eksperymentujcie. Na początek zawsze jednak najlepiej wypróbować klasyczną recepturę Ogórki można jeść już po dwóch dobach kiszenia, jednak u nas pierwsze znikają przeważnie już kolejnego dnia i możemy się założyć, że u wast też tak będzie
Na zdjęciach ogórki po prawie trzech dniach kiszenia.
